آذر ۱۳۹۲
کشف
نه ماژلانم
که از دریاها وتنگه ها بگذرم
نه کریستف کلمب
که قاره ای کشف کنم
ونه ابن بطوطه
که دنیا را زیر پا بگذارم
اما جزیره ای را کشف کرده ام
ساکنانش پری های دریایی
و ویزایش بال پرندگان !
جزیره ای که معدن همه ی شعرهاست
وتاجران واژه
رویاهایشان را می دهند
وکشتی های شعر را بار می زنند !
*یداللَّه گودرزى(شهاب)
آموزگارِشعر
(بایاد شاعرعشق وصلح، نزارقبانی)
این روزها پُرم از آواز کبوتران غرناطه
پر از پروازِ عصفورهای دمشقی
پر از آوازِ تنبورهای شامی
این روزها پرم
از نزار قبانی !
عینکی از شعرهای تو بر چشم گذاشته ام
وبه کشف جهان رفته ام
به جهانی دیدنی
و دوست داشتنی!
از تو آموخته ام
که پرنده بی امید نمی خوانَد
و عشق پشت چراغ قرمز نمی ماند!
ای آموزگارِ روزگار من !
ای زار و نزار من !
کجا رفتی که بعد از تو
قصه ها تمام شدند
و شهرزاد خودکشی کرد !
*یداللَّه گودرزى(شهاب)
yadollah_goodarzi@yahoo.com