دوباره زوزه ی شیطان، دوباره غرّشِ جنگ
بهار می شکفد از شکافِ تنگِ تفنگ

بهار می شکفد از نفیرِ خمپاره
بهار می رسداز راه چون سفیرِ فشنگ

شکوفه های جوان مثلِ زخم می رویند
به زیرِ بارشِ بی انتهای دشنه و سنگ

جهان، تباه شد از انتحار ِ آدمها
دوباره زخم وگلوله، دوباره تیغ و سُرنگ

مگر بهار شما را نمی کند آگاه؟!
مگر بهار ندارد برایتان فرهنگ؟!

از آسمانِ تباهی اسید می بارد
چرا به خاطره پیوسته شعرِماه و پلنگ؟!

دوباره کاوشِ اعصابِ مردمانِ زمین!
فتاده روی جهان، جنگ، مثل یک خرچنگ
*
اگر که آدمیان، سازِ صُلح بردارند
بهار می شکفد در حریری از آهنگ

خدا کند همه ایمان بیاوریم به عشق
به یُمنِ بوی بهار، این بهارِ رنگارنگ...☘️

#یدالله_گودرزی #شعر_امروز #آنک