از نوبرانه ها و نوترانه ها !

امروز سه تا از ترانه هامو تقدیمتون می کنم،با آرزوی بهاری ناب واسه یکایکتون.

بارونی کهنه
بارون که می باره ، بوی تورو داره
بوی تورو داره ، بارون که می باره !
بارون که می باره ، چون گریه ، تر می شم
وقتی نباشی تو ، آشفته تر می شم !
طعم نگاه تو چون گریه هام شوره
بارون که می باره ، غمها مو می شوره!
می باره یاد تو ، روو چشم من نم نم
بوی تورو داره بارونی کهنه م
در هر کجا باشم در گیر بارونم
من زیر بارون یاد تو می مونم
یاد تو بارونه تنهام نمی ذاره
بارون که می باره بوی تورو داره…
*یدالله گودرزی

چارباغ
روی موسیقی سیال صدا
تو سکوت مبهم پنجره ها
یه صدای پر طنین و موندنی
فرصت تولد خاطره ها
****
نت به نت قدم زدن با واژه ها
توی چارباغ و بیات و اصفهان
اهل ماهور و همایون و غزل
توو فضای بیکران آسمان!
*****
بیا کوچه ها رو آبپاشی کنیم
سقف آسمونو نقاشی کنیم
زیر بارون قشنگ واژه ها
کف دریاهامونو کاشی کنیم !
*یدالله گودرزی

ترانه انتظار
می باره یه روز دوباره ،یه صدای بیقرار
روی این سکوت تشنه ،از دل دود و غبار

ماه می شه تُنگِ بلور و سر می ره از آسمون
واژه ها قد می کشن اندازه ی رنگین کمون

چشمای ستاره ها برق می زنن ، آبی می شن
ابرایی که گم شدن دوباره آفتابی می شن !

اون بهار اگه بیاد ماهیا بال در می آرن
گُلا آواز می خونن ، فرشته ها چش می ذارن

کار ما اینه همیشه تا ظهورِ اون بهار
انتظارو انتظار و انتظار و انتظار….

*یدالله گودرزی