یدالله گودرزی ( شهاب)، متولد 1350، بروجرد
شاعر و ترانه نویس ، پژوهشگر ، کارشناس فرهنگی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، تحصیلکرده زبان عربی
کارشناس و داور جشنواره های ادبی ، فرهنگی و موسیقایی متعدد،
شاعر بیش از یکصد قطعه موسیقی ،
برخی ازکتاب های منتشر شده:
1.بگذار عاشقانه بگویم،مجموعه شعر(نشر آفرینه/1374)
2.آخرین قبیله شرقی،مجموعه شعر(نشر سوره1377)
3.گزیده ادبیات معاصر/139،مجموعه شعر1380 (نشر نیستان)
4.عاشقانه های شوکا،مجموعه شعر1387(نشر نزدیک)
5. زادگاه فرزانگان، درباره شهر بروجرد (نشر همسایه)پژوهش
6. دوبیتی ها و رباعی ها.نشر تجلی مهر1390
7-فرصتی برای پرنده شدن،مجموعه نثر ادبی،نشر تکا
8- شب نمی گذارد که بخوابم(مجموعه آنک،شعرهای کوتاه)
9-رادیو رسانه ی رویاپرداز، انتشارات سروش
10-فرهنگ در آیینه ی ادبیات فارسی ،
11- حماسه ی شط، مجموعه شعر، ویژه خرمشهر
کتاب های در دست انتشار:
1.کسی در من قدم می زند(ترجمه شعرهایی از نزار قبانی)
2.شعر، مکاشفه است(مجموعه مقالات ادبی)
3-تحلیل آثار نزارقبانی ، پژوهش
4-امضای چشم تو، مجموعه شعر کلاسیک
ادامه...
۱۰ فروردین ۱۳۹۳
سلام بهارتان فرخنده
دوغزل از تازه ترین سروده هایم تقدیم شما
سلام مثل گلی سرخ
همیشه روی تو خورشیدِ آسمانِ من است
سلام مثل گلی سرخ ، برلبانِ من است!
دوباره صبح، دوباره هوای جنگلِ سبز
فضای باغ نگاهِ تو میزبانِ من است
جهان چو قهوه ی تلخی نشسته درکامم
وطعمِ نامِ تو چون قند در دهانِ من است!
همیشه راه محال ازخیال می گذرد
شعاع روشن مهتاب نردبانِ من است!
تمام روز سفرمی کنم به مقصدِ شب
ردیفِ قافیه و واژه کاروانِ من است
وماه مثل پلنگی گرسنه و زخمی
به روی سخت ترین قله دیده بانِ من است…!
*یداللَّه گودرزى(شهاب)
ای یار!
غزل مثل تو رنگین است ای یار
عسل مثل تو شیرین است ای یار!
مرا از راهِ دینداری به در برد
عجب چشمِ تو بی دین است ای یار!
نگاهِ تو صراطِ مستقیم است
و دینِ عاشقان این است ای یار!
ندارد طاقتِ روی تو دیدن
سَرِ آیینه پایین است ای یار!
کنارِ خیمه ی امنِ نگاهت
بساطِ عیش تامین است ای یار
خدا عشقِ تورا ازما نگیرد
زبانم مرغِ آمین است ای یار!
لّری می گویم و ساده که بی تو
دلِ من تا ابد خین است ای یار!!
*یداللَّه گودرزى(شهاب)
۶ اسفند ۱۳۹۲
هوای باغ دارم باز
هوای پر زدن با تو
صدا پُُل میشه تا فردا
برای اومدن تا تو!
**
یه باغ از کوچه ی دیدار
یه باغ از چشمه ی خواهش
یه باغ از شعر و موسیقی
یه باغِ سبزِ آرامش
**
هوای چارباغِ ما
عجب آرامشی داره
به روی وسعت ِ دیدار
صدای عشقو می باره
*یدالله گودرزی*
تیتراژ برنامه چهارباغ از رادیوجوان با صدای پیام حصیری وتهیه کنندگی عباس پیریکه فایل صوتی آن را هم می شنوید:
۴bagh_hsiri
۱۰ بهمن ۱۳۹۲
چند روزپیش به دعوت دوست نویسنده ام جناب الوندی رفتیم به دیدن تئاتر”دایی وانیا”از چخوف نازنین به کارگردانیِ اکبر زنجانپور عزیز. من که زیاد اهل تئاتر نیستم البته به خاطر گرفتاری ونه از سرِ بی رغبتی،ولی این رفتنمان به تئاترشهر خوشایند شد هم ازباب دیدار دوستان وهم تماشای هنرنمایی بازیگران. پیش از شروع، جناب مسافرآستانه وآشنای قدیمی حسین پارسایی را دیدیم واز کارو بارگذشته وحال گپ زدیم. حمید گودرزی ، بازیگر بروجردی وهمسرش هم رسیدند و بحث در حوزه ی تئاترچرخید و او ازعلاقمندی اش به حضور در عرصه بازیگری تئاتربه آقایان پارسایی و مسافر گفت و ماهم ازکار رسانه گفتیم و بحث به بروجرد رسید وگل انداختن این گفتگو درهوای علاقه ی بروجردی ها به شهرشان وباقی قضایا! بعدهم که “دایی وانیا” را دیدیم و خداحافظی.به ذهنم رسید چند بیت دیگر ازمثنوی بروجرد را که دربیست سالگی سروده ام دراینجا بگذارم ، بخشی ازاین شعر را درچند پُست قبلی گذاشته ام که بسیار مورد استقبال همشهریان قرار گرفت وبرای خوانش آن به چند پُست قبلی می توانید مراجعه کنید.
آرزومندم که همشهریانی که ارباب قدرت و مُکنت هستند دست از سیاسی کاری بردارند وبه جدّ به آبادی افزونتر این شهر بیندیشند که می تواند باتوجه به ویژگی هایش ازجمله وسعت فراخ، هوای خوش، مرکزیت و..یکی از گزینه های پایتختی ایران باشد.
بهشت شادی و دریای نوراست
بروجرد از صفا “دارالسرور”است
به نیکی درجهان پیچد طنین اش
بروجرد است و فرهنگ بَرین اش
ببین اسطوره های بی نشان را
که “آرش”برگرفت اینجا کمان را
حصارِکهنه ای دارد فرارو
بروجردی که باشد “شهرِ بارو”
بیا بنگر گلستانِ زمینی
صفای “تختی”و اعیان نشینی!
اگر روحی زتن آزاد داری
بدان! جایی به “جون آباد ” داری!
اگر از” سوزنی” گاهی گذشتی
بزن کوبیده با دیزیِ مَشتی.. !
صفای باغ و آیینه کجا شد؟
بگو احساسِ دیرینه کجا شد؟
تمامِ حاصلِ عمّه قمرتاج
به دستِ بچه هایش گشت تاراج!
بگو آن باغهای بی کران کو؟!
زلال “تِیج” و شورِ ماهیان کو؟
بگو فیلمِ درِپیتی کجا شد؟!
تماشای “گرین سیتی” کجا شد؟!
چرا ازبین مردم رخت بسته
صفای مردمانِ “چال پسته”…؟!
محرّم ،کُنجِ سقاخانه بنشین
به هرکاشانه ای رنگِ عزا بین!
ببین بی تابیِ روشن ضمیران
شکوهِ عشق را در خرّه گیران!
ببین که سکّه ی مهر است رایج
بگیر از خانه ی” آقا ” حوائج
اگرخواهی که تاثیرش بدانی
ببر از خانه ی او استکانی…
بیا تا لهجه ی بومی بجوییم
کمی حرفِ بروجردی بگوییم…
………
خزان ای کاش تابستان بگردد
خدایا! شهرِما استان بگردد !
یدالله گودرزی(شهاب)
۵ دی ۱۳۹۲
دهه هفتاد دهه پرشر و شوری درشعر بود وشاعران خلاف امروز که دنبال سهمخواهی های مالی ونزاعهای کودکانه اندبیشتر به شعر می اندیشیدند وبا آن می زیستند.بازار ترجمه هم گرمتر می نمود.باری! آن سالها دوستی کتاب برایم آورد بنام”کتاب الکتاب” از جمال جمعه که خوشم آمدچون همه شعرها کوتاه و”آنک” وار بود وبهانه سرایششان کتاب . بمرور از آن ترجمیدم! این کارها درچند مطبوعه نشر شدند و ازآن جمله روزنامه اطلاعات که بعدها دریافتم خودِ جمال جمعه آنها را در سایت خود بنام من قرار داده است که من هم اینهارا ازهمانجا آورده ام.این ترجمه ها به گمانم اولین کاری ازین شاعربود که درایران برگردان ونشر شد(سالهای هفتادوپنج به بعد).بعدتر دوستی سارق الکتاب ! آن مجموعه را برداشت وپس نیاورد وگفت گم شده است تا اینکه چشممان به جمال کتابی گزیده ازهمان مجموعه افتاد که همین عزیز سارق الکتاب،شکسته بسته بیرون داده بود.بگذریم…این آنک ها را با حال وهوای همان سالها بخوانید.
(جمال جمعه، شاعر و محقق عراقی در ۱۹۵۶ در بغداد به دنیا آمد. لیسانس ادبیات عرب است. و در دوره ی جنگ ایران و عراق، از شرکت در جنگ سرباز زد و سپس از عراق گریخت ودر کپنهاک فوق لیسانس لغت شناسی زبان های سامی گرفت.او اکنون در دانمارک زندگی می کند.)
کتاب کتاب
۱
چشمها، کتابهایی هستند
با واژه های بی صدا،
که بسیار سخن می گویند!
۲
من برای خودم کتابی هستم
و صفحه ای
در کتاب بزرگ بشریت.
۳
چه چیزی را پروانه خواند
بر شعله شمع
که خود را به آتش می زند؟
۴
دو چشمانت کتابی است
که در دو صفحه آن، علامت سؤالی می بینم
آیا این منم که خمیده‌‌ام؟
۵
بعضی از مردم
کتابهای زیادی، در یک کتابند!
۶
گورستان، گنجینه‌ی کتابهای خطی است
در انتظار نشر!
۷
کودکان و زنان
کتابهای شعری هستند
که به تنهایی روی زمین در گردشند!
۸
زندانیان کتابهای هستند
که خواندن آنها،
ممنوع است!
۹
گفتی “من کتابی هستم”!
فکر نمی کنم
تو صفحه ای مکرّر هستی!
۱۰
می خواهی دوستی برایم باشی؟
پس قبل از هر چیز،
کتابی باش!
۱۱
هر چار دیواری کتابی است
با جهار صفحه!
۱۲
برای همه پیامبران کتابهای است.
ومهمّ ترین کتابهایشان!
خودشانند.
۱۳
خورشید صفحه شب را
ورق زد
تا کتاب روز را بگشاید!
۱۴
هر چه که ما در روز می نگاریم
شب آن را محو می کند
بی که بداند!
ترجمه از ید الله گودرزی
روزنامه اطلاعات ـ شماره ۲۰۷۲۵، ۱۲ مارس