فرصتی برای پرنده شدن
سروده ها و نگاشته های یدالله گودرزیفرصتی برای پرنده شدن
سروده ها و نگاشته های یدالله گودرزیدرباره من
یدالله گودرزی ( شهاب)، متولد 1350، بروجرد
شاعر و ترانه نویس ، پژوهشگر ، کارشناس فرهنگی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، تحصیلکرده زبان عربی
کارشناس و داور جشنواره های ادبی ، فرهنگی و موسیقایی متعدد،
شاعر بیش از یکصد قطعه موسیقی ،
برخی ازکتاب های منتشر شده:
1.بگذار عاشقانه بگویم،مجموعه شعر(نشر آفرینه/1374)
2.آخرین قبیله شرقی،مجموعه شعر(نشر سوره1377)
3.گزیده ادبیات معاصر/139،مجموعه شعر1380 (نشر نیستان)
4.عاشقانه های شوکا،مجموعه شعر1387(نشر نزدیک)
5. زادگاه فرزانگان، درباره شهر بروجرد (نشر همسایه)پژوهش
6. دوبیتی ها و رباعی ها.نشر تجلی مهر1390
7-فرصتی برای پرنده شدن،مجموعه نثر ادبی،نشر تکا
8- شب نمی گذارد که بخوابم(مجموعه آنک،شعرهای کوتاه)
9-رادیو رسانه ی رویاپرداز، انتشارات سروش
10-فرهنگ در آیینه ی ادبیات فارسی ،
11- حماسه ی شط، مجموعه شعر، ویژه خرمشهر
کتاب های در دست انتشار:
1.کسی در من قدم می زند(ترجمه شعرهایی از نزار قبانی)
2.شعر، مکاشفه است(مجموعه مقالات ادبی)
3-تحلیل آثار نزارقبانی ، پژوهش
4-امضای چشم تو، مجموعه شعر کلاسیک
ادامه...
باران تهران را فراموش کرده است !
۱۹ بهمن ۱۳۹۴
غرلی از دهه ی هفتاد
من مانده‌ام شکسته و پر بسته٬ در ابتدای راه تو ای تنها
تـنـهاتـر از نــگــاهِ تـوام امــروز٬ تـنـهاتـر از نـگاهِ تـو ای تنـها
این آسمان٬ زلالی دستانت٬ باران٬ شکوهِ شرقی ِ چشمانت
جز اشک‌های ساده‌ات اما چیست٬ در این میان گواه تو ای تنها؟
ای عصمتِ اصیل ِمعمایی٬ نیلوفر شبانه‌ی بودایی
جز عشق ِ بی‌دریغ چه بود آیا٬ پیش خدا گناه تو ای تنها؟
رفتی و در ادامه‌ی راه تو٬ باران گرفت و آینه‌ها تر شد.
رفتی و در مقابل من جا ماند٬ چشمان سر به راه تو ای تنها
گر برق عشق چهره برافروزد٬ چشمی به داغ های دلت دوزد
ترسم تمام آینه‌ها سوزد٬ از شعله‌های آه تو ای تنها
من مانده‌ام شکسته و پر بسته٬ در ابتدای راه تو ای تنها…
*شهاب گودرزی
نه !
گلایه نمی کنم
کار از این حرفها گذشته است
این شهر
طعم قدمهایت را نخواهد چشید !
تو که سهل است
حتی باران
تهران را فراموش کرده است!
#شهاب_گودرزی_۳دی۱۳۹۴
برای حال هوا که مثل ما خوب نیست!
ببند پنجره را ، روحِ شهر آلوده ست
هوای شهر پُر از سُرب و سرفه و دوده ست
ببند پنجره را …آدمی بدونِ دَم است
نَفَس، پرنده ی مُرده،درخت فرسوده ست
هوا، حواله ی مرگ وترانه تعطیل است
نَفَس به ثانیه افتاده ، عشق نابوده ست !
ببند پنجره را …آسمان تهیدست است
هجوم ابرِ نَفَس سوز، توده در توده است
ازاین هوای تباهی اسید می بارد
دراین سَمومِ نَفَس گیر، عمر، بیهوده است
خیالِ راحتِ مسئول بی سیاستِ شهر
بدونِ ذره ای از ابتکار، آسوده است…!
#شهاب_گودرزی_۲۹آذر۱۳۹۴