شعری از سوزان علیوان

کاش آنگاه که مادرم

کودکی غمگین بود

و برای همراهی

نیاز به دوستی دلسوز داشت

من آنجا بودم

تا تنهایی و یتیمی‌اش را

با خودم قسمت کنم!

کاش من از او بزرگتر بودم

تا برایش مادری کنم!

سوزان علیوان ترجمه یدالله گودرزی (شهاب )

عطر، زبان است

با واژه ها، حروف و الفبای ویژه

مانند همه زبانها.

عطرها هم انواع و اقسام دارند

برخی از آنها طلسم هستند

برخی دعا

و برخی نبردی وحشیانه !

عطرِ متمدن، شکوهِ خود را دارد

و عطرِ وحشی نیز زیبایی خود را

و این بستگی به وضعیتِ روانی ما

در روبرو شدن با آن دارد

و نیز زن و مردی 

که از آن عطر بهره می گیرند!

به این معنی که بینیِ آدمی

با فرهنگ، تجربه و سطح تمدنی او پیوند دارد.

مردانی عطرهایی را ترجیح می دهند

که زمزمه دارند.

برخی عطرهایی را می خواهند

که فریاد بزنند.

برخی عطرهایی را دوست دارند

که ترور می کنند!

چگونگیِ رابطه ی ما با زنان

در نوع عطری که ما را متقاعد می کند نقش دارد

عطرِ معشوق یک چیز است

عطرِ محبوب، چیزی دیگر

عطرِ دانشجوی هفده ساله یک چیز است

و عطرِ بانویی چهل ساله، چیز ِدیگر.

برای من، عطری که دوستش دارم

با حالتِ درونی ام تغییر می کند

گاهی عطری را دوست دارم که آتش می زند

گاهی عطری که فراموش کرده حرف بزند!

گاهی هم عطری را

که با من وارد گفتگوی طولانی می شود!

گاهی اوقات، عطرِ ملایم را دوست دارم

گاهی عطرِ وحشی و ستیزه جو را

اما انتخاب اول و آخر من در عطر:

من زنی را دوست دارم

چون ابر

که از زیر دوش بیرون می آید

و با او چیزی جز بوی صابون

و قطره های باران نیست!

#نزار_قبانی ترجمه #یدالله_گودرزی 

از کتاب نوچاپ #سفر_با_چمدان_عشق 

@N_QABBANI

از کتاب نوچاپ «سفر با چمدان عشق»

از هنگامی که در شکم مادر بودم 

دنبال آن بودم که تو نگارم باشی 

پس از آنکه نقاش واژه ها شدم

با قبیله ام مبارزه می کنم

تا بتوانم اندکی با تو

در خیابان تمدن قدم بزنم!

پس از پنجاه سال

از تحصیلات ابتدایی و متوسطه و بالاتر

دارم یاد می گیرم

چگونه یک زن را دوست داشته باشم

و چگونه  براو بترسم.همانگونه که آزادی پایان ندارد

و دموکراسی پایان ندارد؛

دانشهای زنانه نیز پایان ندارند!

#نزار_قبانی  برگردان #یدالله_گودرزی  (شهاب)

"مسافرخانه ی دلهای شکسته !"

هتلِ زردِ کوچک

مانند نرگسی روی نبض!

هتلی که دیوارهایش را

هاله ای از برگهای بید پوشانده

در سایه ی آسمانخراشها

با پرده های پرنده،

مانند قرارهای دیدار در ذهن

و باغی برهنه با روح اشک

که درآستانه اش خیابانی می پیچد

همانگونه که نامه ای می نویسید.

چوبهای پنجره هایش

آبیِ قایق هایِ غرق شده است

مانند اندوهی درتصاویرِ پیاده روها

و در خواندنِ زنی سبزه و دلفریب

که ترانه هایش را می خوانَد

در وانی از اشکهایش.

هتلِ دلهای شکسته

جایی است که دو نفر

عشق را پیدا کردند،

وقتی سه نفر شدند

آن را گم کردند!

*شاعر: سوزان علیوان   مترجم: یدالله گودرزی

اثرِ پروانه ای

شعری از کتاب وطن من چمدان است(چاپ دوم)

(اثر پروانه ای نام پدیده ای علمی است مبتنی برنظریه آشوب که بر اساس آن، رخدادهای بسیار کوچک می توانند سبب اتفاقات بزرگ و باورنکردنی شوند.)

اثرِ پروانه ای دیده نمی شود

اثرِ پروانه ای از میان نمی رود،

جاذبه ای مرموز است

که معنا را می سازد

و هنگامی که راه، روشن شد

جابجا می شود.

 

اثرِ پروانه ای بی وزنیِ ابدیِ روزهاست

میلِ فرارفتن است و درخشش.

نشانه ای نهان شده در نور

از کرانه ی معنا

که به سوی واژه ها رهنمونمان می کند،

مثل یک آهنگ است

که می خواهد چیزی بگوید

اما به سایه بسنده می کند

و چیزی نمی گوید!

اثر پروانه ای دیده نمی شود

اثر پروانه ای

از میان نمی رود!

*محمود درویش ترجمه : یدالله گودرزی(شهاب)